ئەی باغ… ئێمە هەموومان منداڵی تۆ بووین؛
ئێستاكە: من پاسەوان و عاشقان گوڵكوژ و خودا دادوەر.
من ڕێگر و عاشقان دڵگران و خودا دادوەر.
ئەی گوڵ… سەیری خۆت بكە، خوێنت لێ دەتكێت…
من دەگریم و عاشقان بێدەنگ و خوداش هەر دادوەر.
ئەی دادوەر… بەو سەركردانە بڵێ:
با شوێنی باغەكان نەكەنە كۆشكی بڵند،
ئێستا نیشتمان یاخییە و با بگەڕێتەوە.
با نیشتمان بگەڕێتەوە…
گەر نیشتمان بگەڕبَتەوە…
چۆلەكەكان دێنەوە و دەچنەوە سەر لخی درەختەكان.
بولبولەكان دێنەوە و دەچنەوە نێو چەمەنزارەكان.
گەر نیشتمان بگەڕێتەوە…
هەموومان دەبینەوە بە گوڵ و دەچینەوە نێو كۆشی باغ.
گەر باغ دروست بۆوە…
شاعیرەكان دروست دەبنەوە و عاشقەكانیش دووبارە دەبنەوە.
ئەی گوڵ، تۆ بوویتە ڕەمزی نیشتمان
عاشقەكان و سەركردەكان و لەشفرۆشەكان و گوڵفرۆشەكانیش هەر قەساب…
كۆمەكم بكە ئەی دادوەر… چۆن ڕێ لەم هەموو قەسابانە بگرم:
كە خۆشم، خەریكە دەكەومە بەر دەستی قەساب.
پاییزی 2009 / قەڵادزێ